Rusya ile İlişkiler Kötü-St.Petersburg'ta Sorguya Alınmam

4 yıl olmuş... Rusya'nın bize uyguladığı vize uygulaması kalkmıştı. Benim de o an imkanım vardı ve gözümü karartarak bir anda Moskova'ya uçak biletini aldım. Gezimle ilgili notlar burada.  O zaman ödediğim paraya acımıştım ancak şimdi "iyi ki zamanında Rusya'ya gitmişim" diyorum. Çünkü St. Petersburg'ta sırf Türk'üm diye sorguya alındım. Rusya'da daha önce bulunduğum için sorguyu çok ucuz atlattım.

Finlandiya'da okuduğum üniversitenin LAMKO diye gezi grubu var. St. Petersburg'a 28 Ekim ve 31 Ekim arası gezi düzenleyeceklerdi. Ben de Moskova'dayken St. Petersburg'a gidemediğimden bu geziye katılmaya karar verdim. Yanımda yeşil pasaportu olan bir Türk arkadaşım da vardı. Yeşil pasaportlu olduğundan onu gözaltına almadılar. Bu arada belirteyim bu yeşil pasaport absürtlüğü avrupa ülkelerinden yok. Şaşırdık mı (!). Neyse...

Helsinkide gezi için gemimiz kalktı. Bir gün sonra St. Petersburg'a geldik. Pasaport kontrolüne girdik ve sıra bana geldi. Polis beni bayağı uzun bekletti. Telefonla bir yeri aradı. Bu arada diğer Erasmuslular da sıraya geldiler. Sonra ne mi oldu? Başka bir polis geldi ve sert bir şekilde "Benimle gel" dedi. Ben ŞOK! Milletin gözü önünde rezil olmama mı yanayım, ne olduğunu anlamama mı bilemedim o an. Diğer Türk arkadaşıma bu durumu Tur rehberlerine söylemesini rica ettim. Beni bir yere oturtturdu ve beklememi söyledi. Ama polisin gözünden ateş çıkıyordu. Yanımda bir kız oturuyordu. Nereli olduğunu sordum kızın. Suriyeliyim dedi. Sonra aynı gezi grubunda olduğumuz Vahid isimli iran kökenli Erasmuslu arkadaş da yanıma geldi. O an anladım ki bu sorgu durumu ortadoğu ülkeleri vatandaşları ve bizim için geçerli.

Sonra işkenceci tipli, nursuz bir polis odadan çıktı ve bana kabaca "Gel" dedi. O an Rusların polislerinden neden nefret ettiğini çok iyi anladım. Beni bir odaya aldı. Kabaydı. Önüme form koydu. Formu doldururken bana kendimi tanıtmamı istedi. Ben de Finlandiya hikayemi anlattım. Sonra daha önce Moskova'ya gittiğimi ve Moskova'dayken St. Petersburg'a gidemediğimden bu geziye katılmaya karar verdiğimi söyledi. Polis hemen pasaportumu inceledi ve Moskova'ya giriş-çıkışımı gördü. Bir anda kibarlaştı ve bana hava civa sorular sordu:

- Şimdi sen İstanbul'da mı yaşıyorsun?
-Evet
-Ailen Türkiye'de mi yaşıyor_
-Evet
-Kardeşin var mı?
-Evet
-Kaç yaşında.
-27 (Bu arada gerginlikten kardeşimin yaşını yanlış söyledim. Kendisi 29 şu an)
-Kardeşin ne iş yapıyor?
-Yönetmen. Reklam çekiyor.
-Finlandiya'ya ne zaman geldin?
-Agustosta
-Ne zaman ayrılacaksın?
-Aralıkta sonunda
-Ülkene dönecek misin?
-Evet

Formda ad-soyad gibi genel bilgiler vardı. Gerginlikten telefonumu yanlış yazdım. Bir de:
*daha önce ülkenizdeki bir çatışmada bulundunuz mu? ,
*ülkenizde ceza aldınız mı?,
* Rusya'dayken  ceza aldınız mı?,
*Askerlik yaptınız mı? (Erkekler için) tarzından sorular vardı.

Sonra polis kibarca çıkabilirsin dedi. 2 dk bekledim ve sonra benim St. Petersburg'a girişime izin verildi. Migrasyon kartımı aldım ve ülkeye girdim. Ancak Vahid ilk kez Rusya'ya giriş yapacağından maalesef onun sorgusu uzun sürdü ve onu 1 saat beklettiler. Neyse ki onun da sonunda girişine izin verdiler.

St. Petersburg'da şans eseri Lahti'de okuyan bir St.Petersburglu ile tanıştım. Bu durumu ona söylediğimde buna üzüldü. Sonra "Rusya'ya bir kere giriş-çıkış yaptıysan, asla korkmana gerek yok,
 sana sadece prosedür uygulanır o kadar" dedi. Ben de bana yapılan tavrın Rus uçağı krizinden kaynaklandığını düşündüğümü söyledim. Konuştuğum genç şu an hiç bir Rus'un uçak krizini hatırlamadığını söyledi. İkna olmadım. Çünkü sokaktakiler benim Türk olduğumu öğrendiklerinde gözlerinde şaşkınlık ve şok bu krizi unutmadıklarının göstergesiydi. Bana "Sen Türk olamazsın" diye şaşkınlıklarını belirttiler.

Özetle, Ruslar uçak krizi konusunda -haklı olarak- hala bize öfkeliler. İşte bu öfkenin bedelini benim gibi sade vatandaşlar bu şekilde ödüyor. Yeşil ya da diplomatik pasaportu olmayan hiç kimseye şu an -mecbur kalmadıkça- Rusya'ya gitmesini tavsiye etmiyorum. Bu arada bir daha Rusya'ya gider miyim diye sorarsanız, cevabım "Hayır!" olacaktır. Allah beni bir daha böyle bir olayla sınamasın diyorum.