Seni tanıdığımdan beri bana bir kez kötüyüm dedin sonraki süreç de zaten iyiye gitmedi hiç...
o gün kanser olduğunu öğrenmiştin ve herkes gibi şok olmuştum. 45 yaş ve sonrası insanlarda ve kendi annemde babamda beklediğim kanser nasıl sigara kullanmayan alkol almayan ve boş vakitlerinde spor yapan genç birinde ortaya çıkardı. sonrası 9 ay malum. 9 boyunca tek söylediğim yalan sana herseyin güzel olacağı ve iyileşeceğindi. Bunu yazarken bile ağlıyorum. Şimdi düşününce insanın sabrını zorlayan nasıl bir 9 ay gecirdiğimizi daha iyi görüyorum.
Mezarının başındaki halimi hiç unutmuyorum. Ne ağlaya ağlaya mezarının başında okuduğum duayı ve ne de çaresizliğimi unutabiliyorum. Mıh gibi kazındı o anlar aklıma. En çok kendime şaşırdığım nokta seni rüyalarımda gördüğüm anlar. Bilinçaltımda kabullenememişim ölümünü ki rüyamda senle sanki hic ölmemişsin gibi konusuyorum, halini hatrını soruyorum, kemo nasıl gecti diyorum. Düzeleceksin diyorum. Uyandığımda kendime şaşırıyorum.
Senden sonra kendi adıma yazayım kendimi dünyaya kapamadım. Bunu buradan senle de itiraf edeyim. okuyan beni listesinden çıkarabilir. insanların yaptığı salaklıklara biraz tahammülsüz biri oldum diyebilirim Bahar'ım. Kendi hayatını harcamaya and içmiş gibi yaşayanları, absürt takıntılarıyla hayatını zehreden insanları ve en önemlisi intihara meyilli insanları kendimden uzak tutmaya çalışıyorum. Hatta "intihar edicem ölüyorum" diyen insanlara dillendirmesem de içten içe "öl o zaman" diyesim de olmadı değil. senin gibi bir gün daha yaşamak için uğraş veren örnek varken bu anlattığım insanlara tahammül zor oluyor Baharım.
Daha çok eğlenmeye ve gezmeye çalışıyorum. eğlence dediğime bakma. ağzımızın tadi kaçtı gidişinle. Tabi çok güzel anlarda seni tüm sevenlerın gibi hep akıldasın: "Ahh keşke Bahar da yaşasaydı ve bu anlarda yanımda olsaydı" diyorum herkes gibi. seni yadetmeden bu anları yaşamıyorum. Çünkü biliyorum ki sen hepimizin mutlu olmasını ve iyi yerlerde olmasını istiyordun. Bunu bilerek yaşıyorum ve bugün için değil ama ağlamamaya çalışıyorum. Çünkü senin bunu da istemediğini biliyorum, sevenlerin de biliyor...
Bu süreçte son olarak o değerli ailen, özellikle annen... Annen cidden tanıdığım en güçlü kadın. Bana bir anne daha kazandırdığın için sana ömür boyu minnettar olacağım ve mekanının cennet olması için duacın olacağım.
Baharın ailesine ve sevenlere selamlar...
o gün kanser olduğunu öğrenmiştin ve herkes gibi şok olmuştum. 45 yaş ve sonrası insanlarda ve kendi annemde babamda beklediğim kanser nasıl sigara kullanmayan alkol almayan ve boş vakitlerinde spor yapan genç birinde ortaya çıkardı. sonrası 9 ay malum. 9 boyunca tek söylediğim yalan sana herseyin güzel olacağı ve iyileşeceğindi. Bunu yazarken bile ağlıyorum. Şimdi düşününce insanın sabrını zorlayan nasıl bir 9 ay gecirdiğimizi daha iyi görüyorum.
Mezarının başındaki halimi hiç unutmuyorum. Ne ağlaya ağlaya mezarının başında okuduğum duayı ve ne de çaresizliğimi unutabiliyorum. Mıh gibi kazındı o anlar aklıma. En çok kendime şaşırdığım nokta seni rüyalarımda gördüğüm anlar. Bilinçaltımda kabullenememişim ölümünü ki rüyamda senle sanki hic ölmemişsin gibi konusuyorum, halini hatrını soruyorum, kemo nasıl gecti diyorum. Düzeleceksin diyorum. Uyandığımda kendime şaşırıyorum.
Senden sonra kendi adıma yazayım kendimi dünyaya kapamadım. Bunu buradan senle de itiraf edeyim. okuyan beni listesinden çıkarabilir. insanların yaptığı salaklıklara biraz tahammülsüz biri oldum diyebilirim Bahar'ım. Kendi hayatını harcamaya and içmiş gibi yaşayanları, absürt takıntılarıyla hayatını zehreden insanları ve en önemlisi intihara meyilli insanları kendimden uzak tutmaya çalışıyorum. Hatta "intihar edicem ölüyorum" diyen insanlara dillendirmesem de içten içe "öl o zaman" diyesim de olmadı değil. senin gibi bir gün daha yaşamak için uğraş veren örnek varken bu anlattığım insanlara tahammül zor oluyor Baharım.
Daha çok eğlenmeye ve gezmeye çalışıyorum. eğlence dediğime bakma. ağzımızın tadi kaçtı gidişinle. Tabi çok güzel anlarda seni tüm sevenlerın gibi hep akıldasın: "Ahh keşke Bahar da yaşasaydı ve bu anlarda yanımda olsaydı" diyorum herkes gibi. seni yadetmeden bu anları yaşamıyorum. Çünkü biliyorum ki sen hepimizin mutlu olmasını ve iyi yerlerde olmasını istiyordun. Bunu bilerek yaşıyorum ve bugün için değil ama ağlamamaya çalışıyorum. Çünkü senin bunu da istemediğini biliyorum, sevenlerin de biliyor...
Bu süreçte son olarak o değerli ailen, özellikle annen... Annen cidden tanıdığım en güçlü kadın. Bana bir anne daha kazandırdığın için sana ömür boyu minnettar olacağım ve mekanının cennet olması için duacın olacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder